{"id":185,"date":"2010-12-15T17:29:51","date_gmt":"2010-12-15T17:29:51","guid":{"rendered":"http:\/\/weirdstuff.honmaru.pl\/?p=185"},"modified":"2011-07-20T20:07:07","modified_gmt":"2011-07-20T20:07:07","slug":"raycrisis-rayons-de-lair","status":"publish","type":"post","link":"https:\/\/weirdstuff.honmaru.pl\/185\/raycrisis-rayons-de-lair\/","title":{"rendered":"Raycrisis Rayons de l\u2019Air"},"content":{"rendered":"

\"\"<\/a><\/p>\n

Zuntata<\/em> jest zespo\u0142em kompozytor\u00f3w, cenionym w\u015br\u00f3d znawc\u00f3w muzyki z gier, a nawet innych muzyk\u00f3w z bran\u017cy gier video. Jednak wi\u0119kszo\u015b\u0107 ju\u017c znanych w naszym kraju osobisto\u015bci, zajmuj\u0105cych si\u0119 kreowaniem muzycznej strony gier jest zamkni\u0119ta w gronie tw\u00f3rc\u00f3w \u015bcie\u017cek d\u017awi\u0119kowych do japo\u0144skich gier RPG, mo\u017ce to by\u0107 powodem dlaczego Zuntata, kt\u00f3rego spora cz\u0119\u015b\u0107 tw\u00f3rczo\u015bci dotyczy gier czysto arcade’owych jest tak ma\u0142o u nas popularna. Warto jednak spr\u00f3bowa\u0107 si\u0119gn\u0105\u0107 po jak\u0105\u015b pozycj\u0119 z ich poka\u017anej ju\u017c dyskografii, bo mo\u017cna odnale\u017a\u0107 spor\u0105 liczb\u0119 dobrych utwor\u00f3w, nie tylko dla fana muzyki z gier ale i dla ambitnego mi\u0142o\u015bnika muzyki. „Raycrisis Rayons de l’Air”<\/em> zawiera zaaran\u017cowane wersje kompozycji napisanych przez Tamayo Kawamoto<\/em> (jedna z czo\u0142owych kompozytorek Zuntata), do ostatniej cz\u0119\u015bci serii tr\u00f3jwymiarowych strzelanin powietrzno-kosmicznych „Ray” – RayCrisis<\/em> (Arcade, Playstation). Pani Kawamoto, muzycznie odpowiedzialna tak\u017ce za pozosta\u0142e cz\u0119\u015bci – RayForce<\/em> (Arcade) i RayStorm<\/em> (Arcade, Playstation), zaaran\u017cowa\u0142a swoje utwory przy pomocy kompozytor\u00f3w Zuntata i artyst\u00f3w z poza zespo\u0142u. <\/strong><\/p>\n

Potoczne t\u0142umaczenie „Rayons de l’Air” to “Promienie Powietrza”<\/em> Na p\u0142ycie znajdziemy 13 utwor\u00f3w zaaran\u017cowanych w r\u00f3\u017cnych gatunkach, co czyni ten album cz\u0119\u015bciowo uniwersalnym, poniewa\u017c wi\u0119ksza grupa ludzi znajdzie na nim co\u015b dla siebie.<\/p>\n

\"ZTTL-0041\"<\/p>\n

Album otwiera utw\u00f3r „Lavande Bleu”<\/em><\/strong>, kt\u00f3ry zosta\u0142 zaaran\u017cowany w typowo gara\u017cowym stylu. Po\u0142\u0105czenie rockowych brzmie\u0144, francuskiego wokalu z domieszk\u0105 D&B (drum and bass), kt\u00f3ry w\u0142a\u015bnie w oryginalnej wersji by\u0142 stron\u0105 dominuj\u0105c\u0105. Ca\u0142o\u015b\u0107 bardzo przyjemnie si\u0119 s\u0142ucha jako, \u017ce w\u0142a\u015bnie dynamiczne elementy pierwowzoru zosta\u0142y nieco za\u0142agodzone i zosta\u0142a zachowana jego koncepcja. A \u017ce i sam utw\u00f3r wprowadza w „typowo francusk\u0105 atmosfer\u0119” pasuje bardzo na wizyt\u00f3wk\u0119 i prawdopodobnie by\u0142 inspiracj\u0105 do stworzenia ca\u0142ego tego albumu.<\/p>\n

„Or Can it Be Said That Her Behaviour is a Crime”<\/em><\/strong> jest to swego rodzaju po\u0142\u0105czenie d\u017awi\u0119k\u00f3w natury z muzyk\u0105 etniczn\u0105. Element „rozkr\u0119cania si\u0119” zosta\u0142 kilka krotnie przed\u0142u\u017cony a ko\u0144cowa cz\u0119\u015b\u0107 wyciszona, co by\u0142o odpowiednim posuni\u0119ciem przy tego typu przerobieniu.<\/p>\n

Tribal jest stylem przewodnim aran\u017cacji utworu „The Models”<\/em><\/strong>. Czu\u0107 tu zupe\u0142nie inny klimat ni\u017c w przypadku orygina\u0142u. Oba jednak wprowadzaj\u0105 w bojowy nastr\u00f3j i jak w poprzednim utworze mo\u017cna stwierdzi\u0107, \u017ce aran\u017cacja jest jakby przeniesieniem w przesz\u0142o\u015b\u0107 pierwowzoru.<\/p>\n

„There is No Sense Unless”<\/em><\/strong> zachowa\u0142o wszystkie swoje elementy, a nawet nabra\u0142o bardziej „gro\u017anego” polotu. Jest to standardowa aran\u017cacja rockowa. Znacznej zmianie uleg\u0142a jedynie \u015bcie\u017cka gitarowa, zast\u0105piona instrumentaln\u0105 wersj\u0105. Gitar\u0105 te\u017c zast\u0105piona zosta\u0142a wi\u0119kszo\u015b\u0107 sampli elektronicznych (w tym syntezator). Utw\u00f3r ten teraz jeszcze bardziej nadaje si\u0119 do s\u0142uchania, zw\u0142aszcza \u017ce melodia zosta\u0142a rozwini\u0119ta i wzbogacona w nowe partie.<\/p>\n

„Non Sentimentalisme”<\/em><\/strong> jest kolejn\u0105 aran\u017cacj\u0105, kt\u00f3ra zosta\u0142a znacznie zmieniona co do orygina\u0142u. Gatunkowo troszk\u0119 podchodzi pod trip hop, ale ca\u0142a jego jakby „dzika” otoczka nawi\u0105zuj\u0105ca do pustynnej india\u0144skiej muzyki, tworzy zupe\u0142nie inny styl. Warto zauwa\u017cy\u0107, \u017ce w tle zosta\u0142a pod\u0142o\u017cona identyczna \u015bcie\u017cka z „brzd\u0105kaniem”, kt\u00f3r\u0105 mo\u017cna znale\u017a\u0107 w motywie muzycznym pustynnego miasteczka „Dryfield”, stworzonym przez Naoshi Mizut\u0119<\/em> do gry Parasite Eve II<\/em>. Przer\u00f3bka jest zdecydowanie wolniejsza od oryginalnej kompozycji, ale zawiera jej najwa\u017cniejsze elementy w tym melodi\u0119 przewodni\u0105. Dodana partia wokalna dobrze uzupe\u0142nia ca\u0142o\u015b\u0107.<\/p>\n

„Son Dessain”<\/em><\/strong> jest to jazzy D&B, z elementami brazylijskiej bossa novy i salsy. Aby dostosowa\u0107 si\u0119 do takiej mieszanki gatunkowej, utw\u00f3r musia\u0142 by\u0107 odrobin\u0119 przyspieszony wzgl\u0119dem orygina\u0142u i sta\u0142 si\u0119 jeszcze bardziej dynamiczny. <\/p>\n

Najbardziej odpr\u0119\u017caj\u0105cym, powiedzia\u0142bym nawet hipnotyzuj\u0105cym kawa\u0142kiem na tej p\u0142ycie jest „Blood and Tide”<\/em><\/strong>. W oryginale utw\u00f3r jest zbiorem dono\u015bnych i g\u0142\u0119bokich d\u017awi\u0119k\u00f3w przypominaj\u0105cych dzwony, tworz\u0105cych co\u015b na kszta\u0142t do\u015b\u0107 „schizofrenicznego” pulsuj\u0105cego odg\u0142osu bicia serca. Po przer\u00f3bce utw\u00f3r nie brzmi ju\u017c tak ekscentrycznie. Wi\u0119kszo\u015b\u0107 zniekszta\u0142conych pog\u0142os\u00f3w zosta\u0142o zast\u0105pionych afryka\u0144skimi b\u0119bnami. Pozosta\u0142 tylko jeden dzwon, kt\u00f3ry w pierwowzorze by\u0142 najbardziej dono\u015bny, a tu zosta\u0142 delikatnie wyg\u0142uszony, przez co sta\u0142 si\u0119 jeszcze g\u0142\u0119bszy. Zachowany perkusyjny rytm t\u0119tna zosta\u0142 uzupe\u0142niony gitar\u0105 akustyczn\u0105. Ca\u0142o\u015b\u0107 tworzy utw\u00f3r kieruj\u0105cy si\u0119 w stron\u0119 bardziej akustycznej odmiany instrumentalnego ambientu, podzielony na dwie cz\u0119\u015bci – pierwszej d\u0142u\u017cszej, wprowadzaj\u0105cej i drugiej bardziej melodycznej, w kt\u00f3rej zosta\u0142 dodany \u017ce\u0144ski wokal i akompaniament fortepianowy.
Jest to jedna z najbardziej klimatycznych kompozycji na tym albumie i nale\u017cy do moich ulubionych dzie\u0142 Zuntata.<\/p>\n

„Formless Living Bodies”<\/em><\/strong> zosta\u0142 przetworzony na mieszank\u0119 flamenco z domieszk\u0105 francuskiego brzmienia akordeonowego. G\u0142\u00f3wna melodia wydaje si\u0119 za pierwszym przes\u0142uchaniem inna ni\u017c w oryginale, ale jest to jedynie z\u0142udzenie. Nowa wersja jest zdecydowanie szybsza, a zamiana ca\u0142ej elektroniki na prawdziwe instrumenty sprawi\u0142a, \u017ce utw\u00f3r zyska\u0142 przez to zupe\u0142nie inne oblicze.<\/p>\n

Z kolei aran\u017cacja „Root of All Evil”<\/em><\/strong> motywu ostatecznej potyczki ze z\u0142em w RayCrisis, jest najbardziej podobnym do pierwowzoru utworem na Rayons de l’Air. Do przyt\u0142umionej oryginalnej melodii organowej (kt\u00f3ra podobna jest troch\u0119 do „Ave Maria”) dodano ch\u00f3r i solow\u0105 ari\u0119, przez co kompozycja przypomina ekstrawagancko za\u015bpiewany psalm. Nastr\u00f3j po przer\u00f3bce jest jeszcze bardziej przygn\u0119biaj\u0105cy, wr\u0119cz \u017ca\u0142obny.<\/p>\n

„There’re No Nails at my Tip Toe”<\/em><\/strong> jest troch\u0119 nietypow\u0105 aran\u017cacj\u0105 orygina\u0142u na fortepian. Tempo jest identyczne w obu wersjach, lecz nowa ma dzia\u0142anie uspokajaj\u0105ce, a stara pobudzaj\u0105ce, poniewa\u017c gwa\u0142towny d\u017awi\u0119k syntezatora zosta\u0142 zast\u0105piony delikatnym pl\u0105saniem strun fortepianu.<\/p>\n

Styl nowej wersji „Vit-Smity”<\/em><\/strong> mo\u017cna okre\u015bli\u0107 jako soul jazz z domieszk\u0105 folku. Mamy jazzowe instrumenty, \u017ce\u0144sk\u0105 parti\u0119 wokalu (nawet duet), wywa\u017cony rytm i troszk\u0119 kontemplacyjne tempo. <\/p>\n

Album zamyka „All is Shut Down”<\/em><\/strong>, druga na p\u0142ycie aran\u017cacja mono-instrumentalna. Tym razem zamiast fortepianu mamy gitar\u0119 akustyczn\u0105. Utw\u00f3r ma charakter po\u017cegnalny. Ws\u0142uchuj\u0105c si\u0119 w t\u0119 spokojn\u0105 i powoln\u0105 melodi\u0119, mo\u017cna sobie wyobrazi\u0107 np. spotkanie przy ognisku w ostatni wiecz\u00f3r wakacji.<\/p>\n

„Raycrisis Rayons de l’Air” jest obowi\u0105zkowym albumem dla ka\u017cdego fana Tamayo Kawamoto i Zuntaty, ale mog\u0105 spokojnie si\u0119ga\u0107 po niego inni amatorzy dobrego grania. Dowodzi on dlaczego zesp\u00f3\u0142 tak d\u0142ugo utrzymuje si\u0119 w bran\u017cy i \u015bwiadczy o talencie i stylu jego cz\u0142onk\u00f3w. Naprawd\u0119 niewiele jest podobnych p\u0142yt z aran\u017cacjami muzyki z gier, a ju\u017c na pewno tak bogatych w r\u00f3\u017cne style i gatunki muzyczne.<\/p>\n

Ocena: 9\/10<\/font><\/strong><\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"

Zuntata jest zespo\u0142em kompozytor\u00f3w, cenionym w\u015br\u00f3d znawc\u00f3w muzyki z gier, a nawet innych muzyk\u00f3w z bran\u017cy gier video. Jednak wi\u0119kszo\u015b\u0107 ju\u017c znanych w naszym kraju osobisto\u015bci, zajmuj\u0105cych si\u0119 kreowaniem muzycznej strony gier jest zamkni\u0119ta w gronie tw\u00f3rc\u00f3w \u015bcie\u017cek d\u017awi\u0119kowych do japo\u0144skich gier RPG, mo\u017ce to by\u0107 powodem dlaczego Zuntata, kt\u00f3rego spora cz\u0119\u015b\u0107 tw\u00f3rczo\u015bci dotyczy gier … Czytaj dalej Raycrisis Rayons de l\u2019Air<\/span> →<\/span><\/a><\/p>\n","protected":false},"author":2,"featured_media":0,"comment_status":"open","ping_status":"open","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"footnotes":""},"categories":[23],"tags":[37,41],"_links":{"self":[{"href":"https:\/\/weirdstuff.honmaru.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/185"}],"collection":[{"href":"https:\/\/weirdstuff.honmaru.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts"}],"about":[{"href":"https:\/\/weirdstuff.honmaru.pl\/wp-json\/wp\/v2\/types\/post"}],"author":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/weirdstuff.honmaru.pl\/wp-json\/wp\/v2\/users\/2"}],"replies":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/weirdstuff.honmaru.pl\/wp-json\/wp\/v2\/comments?post=185"}],"version-history":[{"count":10,"href":"https:\/\/weirdstuff.honmaru.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/185\/revisions"}],"predecessor-version":[{"id":433,"href":"https:\/\/weirdstuff.honmaru.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/185\/revisions\/433"}],"wp:attachment":[{"href":"https:\/\/weirdstuff.honmaru.pl\/wp-json\/wp\/v2\/media?parent=185"}],"wp:term":[{"taxonomy":"category","embeddable":true,"href":"https:\/\/weirdstuff.honmaru.pl\/wp-json\/wp\/v2\/categories?post=185"},{"taxonomy":"post_tag","embeddable":true,"href":"https:\/\/weirdstuff.honmaru.pl\/wp-json\/wp\/v2\/tags?post=185"}],"curies":[{"name":"wp","href":"https:\/\/api.w.org\/{rel}","templated":true}]}}