{"id":164,"date":"2010-12-15T15:52:31","date_gmt":"2010-12-15T15:52:31","guid":{"rendered":"http:\/\/weirdstuff.honmaru.pl\/?p=164"},"modified":"2011-07-20T20:18:33","modified_gmt":"2011-07-20T20:18:33","slug":"akumajo-dracula-x-gekka-no-yasoukyoku-original-game-soundtrack","status":"publish","type":"post","link":"https:\/\/weirdstuff.honmaru.pl\/164\/akumajo-dracula-x-gekka-no-yasoukyoku-original-game-soundtrack\/","title":{"rendered":"Akumajo Dracula X: Gekka no Yasoukyoku Original Game Soundtrack"},"content":{"rendered":"

\"\"<\/a><\/p>\n

Castlevania nale\u017cy do najbardziej popularnych i najstarszych serii gier wprowadzonych przez Konami <\/em>na rynek gier komputerowych. Saga ta rozros\u0142a si\u0119 ju\u017c, do \u015bmia\u0142o mo\u017cna ju\u017c powiedzie\u0107, kolosalnych rozmiar\u00f3w. Tak\u017ce poszczeg\u00f3lnych cz\u0119\u015bci nie mo\u017cna ju\u017c policzy\u0107 na palcach obu r\u0105k. W sk\u0142ad tego nietuzinkowego zbioru wchodz\u0105 zar\u00f3wno produkcje nale\u017c\u0105ce do gatunku gier typowo zr\u0119czno\u015bciowych, od kt\u00f3rych ci\u0105g fabularny i techniczny zacz\u0105\u0142 ewoluowa\u0107, jak i gry \u0142\u0105cz\u0105ce w sobie elementy poprzednie wzbogacone w odpowiednio zmodyfikowane cechy gier fabularnych (role playing). W obu przypadkach znale\u017a\u0107 mo\u017cna gry przedstawione w rdzennym dla tej serii \u015bwiecie dwuwymiarowym (2D), oraz tr\u00f3jwymiarowym (3D). W przypadku tych drugich, mo\u017cna jedynie powiedzie\u0107 tyle, \u017ce nie spotka\u0142y si\u0119 z tak ciep\u0142ym przyj\u0119ciem od strony graczy, by\u0107 mo\u017ce ze wzgl\u0119du na kompletnie odmienn\u0105 fizyk\u0119 tej rzeczywisto\u015bci, kt\u00f3ra sta\u0142a si\u0119 sporym szokiem, b\u0105d\u017a kompletnym niesmakiem dla, przyzwyczajonych do autochtonicznych p\u0142askich przestrzeni, odbiorc\u00f3w.<\/strong> <\/p>\n

Strona fabularna tej serii nale\u017cy do najbardziej rozpi\u0119tych w czasie w historii gier (prawie 1000 lat). Ciekawym faktem jest to, \u017ce chronologia wydarze\u0144 sagi nie idzie w parze z chronologi\u0105 ukazywania si\u0119 kolejnych gier z jej cyklu, co w przypadku wielu kr\u00f3tszych serii gier by\u0142o niezmiennym fatum. Og\u00f3lnie historia opowiada o kolejnych pokoleniach \u0142owc\u00f3w wampir\u00f3w z klanu Belmont, kt\u00f3rzy zaprzysi\u0119gli chroni\u0107 \u015bwiat przed istot\u0105 z\u0142a, kt\u00f3r\u0105 jest nie kto inny jak, znany z gotyckiej powie\u015bci grozy autorstwa Brama Stokera<\/em>, hrabia Vlad Tepes Dracula<\/em>, \u017cywi\u0105cy si\u0119 krwi\u0105 niewinnych, wampir. Dracula wielokrotnie unicestwiany przez swoich prze\u015bladowc\u00f3w, zostawa\u0142 wielokrotnie wskrzeszany przez swoich wyznawc\u00f3w. Wa\u017cn\u0105, a w\u0142a\u015bciwie kluczow\u0105 rol\u0119 w historii sagi odgrywa Castlevania – zamek upiornego hrabiego, koegzystuj\u0105cy wraz ze swoim w\u0142a\u015bcicielem. Na przestrzeni kolejnych zmaga\u0144 pogromc\u00f3w Draculi przedstawiane jest wiele jego reinkarnacji, zawsze skomplikowanych w eksploracji, wype\u0142nionych po brzegi s\u0142ugami wampira, z kt\u00f3rymi trzeba si\u0119 zmierzy\u0107 zanim dotrze si\u0119 do ich pana.<\/p>\n

Castlevania: Symphony of the Night<\/strong> (w Japonii “Akumajo Dracula X: Gekka no Yasoukyoku”<\/em>) wydana pierwotnie na konsol\u0119 Playstation jest jedn\u0105 z najwa\u017cniejszych gier w serii, poniewa\u017c jest w\u0142a\u015bciwie pierwsz\u0105, w pe\u0142ni reprezentuj\u0105c\u0105 gry zr\u0119czno\u015bciowe, uzupe\u0142nione w elementy role playing (pierwsza z tego gatunku by\u0142a „Castlevania II: Simon’s Quest”<\/em>, ale w tym przypadku fragmenty reprezentuj\u0105ce ide\u0119 gry RPG, odsuni\u0119te by\u0142y na dalszy tor). Oddala te\u017c sag\u0119 od gier kompletnie liniowych pod wzgl\u0119dem fabu\u0142y jak i samej rozgrywki, przez dodanie alternatywnych zako\u0144cze\u0144 jak i poprzez wprowadzenie mo\u017cliwo\u015bci swobodniejszego poruszania si\u0119 po zamku i jego przyleg\u0142o\u015bciach, ograniczone jedynie aktualnymi umiej\u0119tno\u015bciami bohatera (ze wzgl\u0119du na te elementy, tego typu gry w serii okre\u015blane s\u0105 przez fan\u00f3w mianem „Metroidvania” albo „Castleroid”, jest to proste w linii nawi\u0105zanie do serii „Metroid”, bo w\u0142a\u015bnie w niej pojawi\u0142y si\u0119 te elementy po raz pierwszy).<\/p>\n

\"KICA-7760\"<\/p>\n

Za muzyk\u0119 do tej gry odpowiedzialna jest Michiru Yamane<\/em><\/strong>, nale\u017c\u0105ca do sztabu czo\u0142owych kompozytor\u00f3w Konami, we wsp\u00f3\u0142pracy z innymi artystami. \u015acie\u017cka ukaza\u0142a si\u0119 na albumie pod tytu\u0142em „Akumajo Dracula X: Gekka no Yasoukyoku Original Game Soundtrack”<\/strong> (dystrybutorskie t\u0142umaczenie tego tytu\u0142u to „Akumajo Dracula X: Nocturne in the Moonlight”), wydanym na japo\u0144skim rynku muzycznym 20 dni po japo\u0144skiej premierze gry (9 kwietnia 1997 roku).
Na pojedynczej p\u0142ycie CD znajdziemy, typow\u0105 dla tej kompozytorki, muzyk\u0119 elektroniczn\u0105, momentami tak\u017ce inspirowan\u0105 stylami gotyckimi, oraz p\u00f3\u0142-instrumentaln\u0105 muzyk\u0119 klasyczn\u0105, stylizowan\u0105 na nurt p\u00f3\u017anego baroku i wczesnego klasycyzmu, czasami zahaczaj\u0105c\u0105 o surowy styl \u015bredniowiecza, czyli ca\u0142o\u015b\u0107 wr\u0119cz idealnie dopasowan\u0105 chronologicznie i merytorycznie. <\/p>\n

Na soundtracku nie mog\u0142o zabrakn\u0105\u0107 rocka z ci\u0119\u017ckimi brzmieniami gitarowymi oraz gromk\u0105 perkusj\u0105. Za \u015bcie\u017cki gitarowe odpowiedzialni s\u0105 tu Takayuki Fujiki<\/em><\/strong> oraz Nishimura Oh. Ya. Zi.<\/em><\/strong> Kawa\u0142ki te zosta\u0142y wykonane bardzo pomys\u0142owo i odpowiednio wystylizowane pod wzgl\u0119dem lokalizacji. Na szczeg\u00f3lne wyr\u00f3\u017cnienie zas\u0142uguj\u0105 tu dwa utwory („Dracula Castle”, „Young Nobleman of Sadness”), zaaran\u017cowane przez Akir\u0119 Yamaok\u0119<\/strong>,<\/em> kt\u00f3ry ujawni\u0142 p\u00f3\u017aniej, \u017ce jest mistrzem budowania grozy, komponuj\u0105c muzyk\u0119 do serii „Silent Hill”.<\/p>\n

„Woodcarving Partita”<\/em><\/strong> to utw\u00f3r godnie reprezentuj\u0105cy czasowe umiejscowienie gry. Neoklasycystyczna harmonia i symetria idzie w parze z pozosta\u0142ym z baroku przepychem d\u017awi\u0119kowym. Domen\u0105 jest tu skomplikowana melodia, odgrywana na instrumencie symbolizuj\u0105cym barok – klawesynie.
 
„Golden Dance”<\/em><\/strong> i „Pearl Dance Song”<\/strong><\/em> s\u0105 idealnym odzwierciedleniem swoich tytu\u0142\u00f3w. Podczas przes\u0142uchiwania mo\u017cna sobie wyobrazi\u0107 sal\u0119 pe\u0142n\u0105 elegancko ubranych par ta\u0144cz\u0105cych walca.<\/p>\n

„Crystal Drops”<\/em><\/strong> jest mieszank\u0105 gatunk\u00f3w drum & bass i dark ambient, podsycon\u0105 klimatem gotyckim poprzez dodanie monumentalnej organowej melodii. Utw\u00f3r przynosi na my\u015bl ciemne, zat\u0119ch\u0142e, czelu\u015bci loch\u00f3w. \u015awietnie wykonanie i dopasowanie do lokacji.<\/p>\n

„Awakened Soul”<\/em><\/strong> jest troch\u0119 odstaj\u0105cym od ca\u0142o\u015bci tytu\u0142em. Mamy tu do czynienia z czym\u015b z pogranicza swing jazzu i bluesa, uzupe\u0142nionego klawesynem, zmontowanego ca\u0142kowicie elektronicznie. Do\u015b\u0107 dziwna kombinacja, ale bardzo ciekawa i nietypowo wykonana.<\/p>\n

„The Final Toccata”<\/em><\/strong> jest moim ulubionym utworem na tym albumie. Jest to do\u015b\u0107 monotonny, ale w pozytywnym tego s\u0142owa znaczeniu (mo\u017ce to jaki\u015b paradoks, ale warto samemu sprawdzi\u0107) i wspaniale rozwini\u0119ty. Zaczyna si\u0119 od niestandardowej przygrywki symfonicznej, przechodz\u0105c w d\u0142ug\u0105, wspomagan\u0105, organow\u0105 parti\u0119 solow\u0105, zostaje rozwini\u0119ta przygn\u0119biaj\u0105cymi, a zarazem dostojnymi d\u017awi\u0119kami instrument\u00f3w smyczkowych, ko\u0144cz\u0105c na dodaniu tubalnej perkusji. W grze kompozycja ta zosta\u0142a umieszczona w kilku lokacja, staj\u0105c si\u0119 najbardziej powtarzanym motywem… i dobrze.<\/p>\n

Jak w ka\u017cdej grze o odpowiednim nak\u0142adzie, niemo\u017cliwo\u015bci\u0105 by\u0142o by pozostawienie \u015bcie\u017cki d\u017awi\u0119kowej bez piosenek. Nie licz\u0105c du\u017cej ilo\u015bci utwor\u00f3w tu i \u00f3wdzie wzbogaconych ch\u00f3rem, w tym przypadku, mamy dwa studyjne: jedn\u0105 odgrywan\u0105 podczas napis\u00f3w ko\u0144cowych i drug\u0105 ukryt\u0105, w grze dost\u0119pn\u0105 tylko dla posiadaczy wersji na Sega Saturn (po wyekwipowaniu odpowiedniej relikwii i wr\u00f3\u017cki na chowa\u0144ca, gdy Alucard usi\u0105dzie na krze\u015ble), albo kolekcjonerskiej, japo\u0144skiej wersji „Best Hits” na PlayStation (wystarczy tylko wyekwipowa\u0107 wr\u00f3\u017ck\u0119 i usi\u0105\u015b\u0107 na krze\u015ble).
Pierwsza to „I Am the Wind”<\/em><\/strong>, jedyny utw\u00f3r w albumie, stworzony bez udzia\u0142u Michiru Yamane<\/em>, kt\u00f3ry zosta\u0142 wykonany w poni\u017cszym sk\u0142adzie:<\/p>\n

Kompozycja i aran\u017cacja: Rika Muranaka<\/em>, Tony Hayes<\/em> i Jeff Lorber<\/em>
Wokal: Cynthia Harrell
<\/em>Klawisze: Rika Muranaka<\/em> i Jeff Lorber<\/em>
Gitara: Michael Tompson
<\/em>Perkusja: Louis Conte
<\/em>Saksofon: Gerald Albright
<\/em>Bas: Nate Phillips<\/em><\/p>\n

Druga nazywa si\u0119 „Nocturne”<\/em><\/strong> (po japo\u0144sku „Yakyoku”<\/em>), zosta\u0142 skomponowany przez Michiru Yamane, a za\u015bpiewany przez Kaori Yamane (hmmm…). Oba utwory zosta\u0142y wykonane bardzo dobrze i doskonale ozdabiaj\u0105 album.<\/p>\n

Po pierwszym przes\u0142uchaniu p\u0142yty mo\u017cna doj\u015b\u0107 do wniosku, \u017ce muzyka na niej zawarta jak najbardziej nadaje si\u0119 do s\u0142uchania poza gr\u0105. Taka rozrywkowo-powa\u017cna mieszanka nie powoduje znu\u017cenia, a tym bardziej nie zach\u0119ca do jak najszybszej zmiany p\u0142yty w odtwarzaczu. Ods\u0142uchuj\u0105c muzyk\u0119 w\u015br\u00f3d os\u00f3b niezapoznanych w temacie rzadko spotka\u0107 si\u0119 mo\u017cna z niepochlebnymi zwrotami, a ju\u017c ca\u0142kowicie mo\u017cna odrzuci\u0107 w\u0142asne poczucie wstydu czy nie\u015bmia\u0142o\u015bci.
Album jest bardzo dobrym podk\u0142adem do pracy, czy poczytania dobrej ksi\u0105\u017cki i to nie tylko horroru, ale tak\u017ce fantastyki nienaukowej i ka\u017cdego rodzaju powie\u015bci przygodowej. <\/p>\n

„Akumajo Dracula X: Gekka no Yasoukyoku Original Game Soundtrack”<\/strong> jest albumem bardzo udanym, jednym z najlepszych dzie\u0142 w dorobku Michiru Yamane<\/em> i na pewno najlepszym artystycznym przyk\u0142adem z jej tw\u00f3rczo\u015bci. Jednak zapalony fan serii Castlevania i zarazem amator muzyki z gier, po przes\u0142uchaniu odczuje pewien lekki niedosyt. Na albumie nie zosta\u0142y umieszczone wszystkie materia\u0142y muzyczne, kt\u00f3re s\u0105 na kr\u0105\u017cku z gr\u0105. Zabrak\u0142o obecnego w grze motywu ze spotkania z Mistrzem Bibliotekarzem<\/em> oraz jednego ukrytego i jednego nie u\u017cytego w grze utworu. Nie s\u0105 to bardzo istotne kawa\u0142ki, ale mog\u0142y si\u0119 znale\u017a\u0107 na albumie.<\/p>\n

Istotn\u0105 ciekawostk\u0105 jest tak\u017ce to, \u017ce przy okazji tworzenia konwersji gry na platform\u0119 Sega Saturn, zosta\u0142a ona uzupe\u0142niona o 10 nowych kompozycji i remix\u00f3w na potrzeby nowych lokacji i zdarze\u0144. Znalaz\u0142o si\u0119 w\u015br\u00f3d nich kilka bardzo dobrych utwor\u00f3w, kt\u00f3re zas\u0142uguj\u0105 na komercyjn\u0105 publikacj\u0119. Od premiery konwersji min\u0119\u0142o ju\u017c przesz\u0142o 8 lat i do tej pory nie zosta\u0142y one wydane. Wydawca m\u00f3g\u0142 pomy\u015ble\u0107 o nowej, uzupe\u0142nionej wersji albumu, jednak, z nieznanych powod\u00f3w, zaniecha\u0142 tego. By\u0107 mo\u017ce zosta\u0142o to od\u0142o\u017cone na przysz\u0142o\u015b\u0107…<\/p>\n

Ocena: +9\/10<\/font><\/strong><\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"

Castlevania nale\u017cy do najbardziej popularnych i najstarszych serii gier wprowadzonych przez Konami na rynek gier komputerowych. Saga ta rozros\u0142a si\u0119 ju\u017c, do \u015bmia\u0142o mo\u017cna ju\u017c powiedzie\u0107, kolosalnych rozmiar\u00f3w. Tak\u017ce poszczeg\u00f3lnych cz\u0119\u015bci nie mo\u017cna ju\u017c policzy\u0107 na palcach obu r\u0105k. W sk\u0142ad tego nietuzinkowego zbioru wchodz\u0105 zar\u00f3wno produkcje nale\u017c\u0105ce do gatunku gier typowo zr\u0119czno\u015bciowych, od kt\u00f3rych … Czytaj dalej Akumajo Dracula X: Gekka no Yasoukyoku Original Game Soundtrack<\/span> →<\/span><\/a><\/p>\n","protected":false},"author":2,"featured_media":0,"comment_status":"open","ping_status":"open","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"footnotes":""},"categories":[23],"tags":[42,43,37],"_links":{"self":[{"href":"https:\/\/weirdstuff.honmaru.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/164"}],"collection":[{"href":"https:\/\/weirdstuff.honmaru.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts"}],"about":[{"href":"https:\/\/weirdstuff.honmaru.pl\/wp-json\/wp\/v2\/types\/post"}],"author":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/weirdstuff.honmaru.pl\/wp-json\/wp\/v2\/users\/2"}],"replies":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/weirdstuff.honmaru.pl\/wp-json\/wp\/v2\/comments?post=164"}],"version-history":[{"count":10,"href":"https:\/\/weirdstuff.honmaru.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/164\/revisions"}],"predecessor-version":[{"id":182,"href":"https:\/\/weirdstuff.honmaru.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/164\/revisions\/182"}],"wp:attachment":[{"href":"https:\/\/weirdstuff.honmaru.pl\/wp-json\/wp\/v2\/media?parent=164"}],"wp:term":[{"taxonomy":"category","embeddable":true,"href":"https:\/\/weirdstuff.honmaru.pl\/wp-json\/wp\/v2\/categories?post=164"},{"taxonomy":"post_tag","embeddable":true,"href":"https:\/\/weirdstuff.honmaru.pl\/wp-json\/wp\/v2\/tags?post=164"}],"curies":[{"name":"wp","href":"https:\/\/api.w.org\/{rel}","templated":true}]}}